ΕΥΘΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΘΕΩΡΙΑ

Ευθύς λόγος
Στον ευθύ λόγο ακούμε ή διαβάζουμε τα λόγια κάποιου όπως ακριβώς τα είπε, αυτούσια, άμεσα.
Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούνται στο κείμενο παύλες διαλόγου (-) ή διπλή τελεία (:) πριν από τα λόγια κάποιου, ενώ τα ίδια τα λόγια βρίσκονται μέσα σε εισαγωγικά («»). π.χ.
- Θέλεις να παίξουμε σκάκι;
- Ωραία ιδέα!

Πλάγιος λόγος
Στον πλάγιο λόγο ακούμε ή διαβάζουμε τα λόγια κάποιου έμμεσα, όπως αυτά μεταφέρονται από ένα τρίτο πρόσωπο.
Σε αυτή την περίπτωση οι κύριες προτάσεις γίνονται εξαρτημένες (δευτερεύουσες) και χρησιμοποιούνται ρήματα όπως λέω, ρωτώ, απαντώ, γνωρίζω, ζητώ, παρακαλώ, προτείνω, αναφέρω, ανακοινώνω, διατάζω κ.ά.
Τα λόγια του ομιλητή δεν μπαίνουν σε εισαγωγικά. π.χ.

Η Μαρία είπε: «Μου αρέσει το κολύμπι».
Η Μαρία είπε πως της αρέσει το κολύμπι.

Ευθύς Λόγος	Πλάγιος Λόγος
	εξάρτηση από ρήματα όπως μιλάω, απαντάω, γνωρίζω, νομίζω, ρωτάω, απορώ κτλ.
έγκλιση οριστική «Είμαι 18 χρονών»	εξαρτημένη πρόταση Ο Αντώνης απάντησε ότι είναι 18 χρονών.
έγκλιση υποτακτική «Να μιλάτε, παρακαλώ, πιο αργά»	εξαρτημένη πρόταση Ο Αντώνης παρακάλεσε τη δημοσιογράφο να μιλάει πιο αργά.
έγκλιση προστακτική «Πες μου τη γνώμη σου»	εξαρτημένη πρόταση Η δημοσιογράφος ζήτησε από τον Αντώνη να της πει τη γνώμη του.