Β ΄ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 Ο Α ΄ Βαλκανικός πόλεμος έληξε με την ήττα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και την υπογραφή της συνθήκης του  Λονδίνου, όμως η κατάσταση δεν ηρέμησε .

Η Ελλάδα δεν πήρε όλα τα εδάφη που διεκδικούσε. Ούτε η Σερβία, όμως, έμεινε ικανοποιημένη, αφού δεν είχε καθόλου πρόσβαση στην θάλασσα: ανατολικά, προς τον Εύξεινο Πόντο, υπήρχε η Βουλγαρία· νότια, προς το Αιγαίο, υπήρχε η Ελλάδα· στα δυτικά, οι Αλβανοί είχαν επαναστατήσει και ήταν ζήτημα χρόνου η ίδρυση αλβανικού κράτους, που θα της έκοβε την έξοδο στην Αδριατική.

Πιο δυσαρεστημένη απ' όλες τις χώρες έμεινε η  Βουλγαρία, επειδή δεν κατόρθωσε να ικανοποιήσει το όνειρό της για Μεγάλη Βουλγαρία και να πάρει τα εδάφη που διεκδικούσε.

Όλα αυτά οδήγησαν στην έναρξη του Β' Βαλκανικού Πολέμου, στις 16 Ιουνίου 1913, με την επίθεση της Βουλγαρίας εναντίον της Σερβίας και της Ελλάδας.

Ο ελληνικός στρατός κέρδισε σημαντικές νίκες και κατέλαβε την υπόλοιπη Κεντρική καθώς και την Ανατολική Μακεδονία. Ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος έληξε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου με ήττα της Βουλγαρίας.

Στις 28 Ιουλίου 1913 υπογράφτηκε στην Ρουμανία η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, με την οποίαν τερματίζονταν επίσημα οι Βαλκανικοί πόλεμοι.

Σύμφωνα με αυτήν, η ανατολική Μακεδονία, η νότια Ήπειρος και η Κρήτη παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα, η δυτική Θράκη στην Βουλγαρία, η βόρεια Μακεδονία στην Σερβία και η ανατολική Θράκη παρέμενε στο Οθωμανικό κράτος.
​Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε το ανεξάρτητο αλβανικό κράτος, παίρνοντας και την Βόρειο Ήπειρο παρά τις έντονες αντιδράσεις της Ελλάδας στις Μεγάλες Δυνάμεις.

Η Ελλάδα διπλασίασε σχεδόν την έκταση και τον πληθυσμό της 
Ταυτόχρονα, οι εύφοροι κάμποι της Μακεδονίας, όταν έγιναν ελληνικοί βοήθησαν στην βελτίωση της ζωής των Ελλήνων.
Όμως και πάλι καμιά χώρα δεν ήταν ευχαριστημένη:
​Η Ελλάδα απαιτούσε τα νησιά του Αιγαίου και την Θράκη. Η Σερβία ήθελε έξοδο προς την θάλασσα και κάποιες περιοχές στα βόρεια Βαλκάνια. Η Βουλγαρία είχε χάσει αρκετά εδάφη της και το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας έσβησε οριστικά.

Τα προβλήματα αυτά αποτέλεσαν την μαγιά για τον επόμενο πόλεμο, τον Α΄ Παγκόσμιο, έναν χρόνο αργότερα (1914).