Στις αρχές του 20ου αιώνα η Γερμανία, που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται γρήγορα, ήθελε όλο και περισσότερες πρώτες ύλες [ άνθρακα, σίδηρο] για τα εργοστάσιά της αλλά και νέες αγορές για να πουλάει τα προϊόντα της. Αυτό την έφερε σε αντίθεση με την Αγγλία και την Γαλλία, που μέχρι τότε έλεγχαν τις περισσότερες και πλουσιότερες αποικίες στον κόσμο.
Από την άλλη πλευρά, η Αυστροουγγαρία και η Ρωσία ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία στα Βαλκάνια και στην Μεσόγειο.
Ταυτόχρονα, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες είχαν εθνικές και εδαφικές διαφορές μεταξύ τους.
Δημιουργήθηκαν λοιπόν δυο συμμαχίες, ανάλογα με τα συμφέροντα κάθε χώρας:
- Οι Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία –και Ιταλία αρχικά– στις οποίες προσχώρησαν η Βουλγαρία και η Οθωμανική αυτοκρατορία).
- Οι δυνάμεις της Αντάντ (συνεννόηση, συνεργασία) (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, στις οποίες προσχώρησαν η Ρουμανία, η Σερβία, το Μαυροβούνιο και από το 1917 και η Ελλάδα).
Η αφορμή
Η Σερβία διεκδικούσε σερβικά εδάφη που κατείχε η Αυστροουγγαρία. Εξαιτίας αυτής της διαμάχης, ένας Σέρβος φοιτητής στις 28 Ιουνίου 1914 δολοφόνησε τον διάδοχο του αυστριακού θρόνου και την σύζυγό του.
Τα μέτωπα του Πολέμου
Έναν μήνα μετά την δολοφονία του Αυστριακού διαδόχου η Αυστρία κήρυξε τον πόλεμο στην Σερβία.
Ο πόλεμος γενικεύτηκε πολύ γρήγορα στην διαιρεμένη Ευρώπη, και επεκτάθηκε σε δύο κυρίως μεγάλα μέτωπα:
Ταυτόχρονα διαδραματίστηκε και σε άλλα δύο μικρότερα μέτωπα, το ιταλο-αυστριακό και το βαλκανικό.
Ο πόλεμος γενικεύτηκε πολύ γρήγορα στην διαιρεμένη Ευρώπη, και επεκτάθηκε σε δύο κυρίως μεγάλα μέτωπα:
- το Ανατολικό ( στα σύνορα της Γερμανίας και την Αυστροουγγαρίας με την Ρωσία),
- το Δυτικό ( στα σύνορα της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας με την Γαλλία και την Ιταλία).
Ταυτόχρονα διαδραματίστηκε και σε άλλα δύο μικρότερα μέτωπα, το ιταλο-αυστριακό και το βαλκανικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου