Τα μικρόβια ψάχνουν να μπουν στον οργανισμό μας από διάφορες εισόδους . Οι κυριότερες είναι το δέρμα μας, η μύτη , το στόμα, τα μάτια μας . Εκεί βρίσκεται η πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού.
Το δέρμα [αν δεν έχει κάποια πληγή] σταματά τα μικρόβια, το ίδιο και η βλέννα και οι μικρές τρίχες που έχουμε στη μύτη που τα εμποδίζουν να φτάσουν στους πνεύμονές μας. Ακόμα και τα μάτια μας με τα δάκρυα σκοτώνουν κάποια βακτήρια.
Μετά την άμυνα αναλαμβάνουν τα λευκά αιμοσφαίρια. Αυτά είναι 2 ειδών :
Τα μη ειδικά ή φαγοκύτταρα που σκοτώνουν οποιοδήποτε μικρόβιο. Όταν ένα μικρόβιο μπει στον οργανισμό συγκεντρώνουν αίμα σ' αυτό το σημείο , η περιοχή γίνεται κόκκινη, ζεστή , πονάει και πρήζεται [ π.χ το τσίμπημα ενός εντόμου ]. Αν το μικρόβιο είναι πιο ισχυρό μπορεί να προκαλέσει και πυρετό. Ο πυρετός σ' αυτή την περίπτωση εμποδίζει την ανάπτυξη των μικροβίων.
Τα ειδικά λευκά αιμοσφαίρια που σκοτώνουν μόνο συγκεκριμένα μικρόβια κι έχουν μνήμη .
Όλα τα μικρόβια όταν μπουν στον οργανισμό μας κουβαλούν μαζί τους ένα μόριο που λέγεται αντιγόνο. Μόλις τα ειδικά λευκά αιμοσφαίρια συναντήσουν ένα αντιγόνο που δεν το γνωρίζουν , παράγουν με τη σειρά τους τα αντισώματα για να το καταστρέψουν. Όταν όλα τα μικρόβια καταστραφούν , τα αντισώματα μένουν στο αίμα για να αντιμετωπίσουν τα ίδια μικρόβια αν παρουσιαστούν ξανά. Μ' αυτό τον τρόπο το σώμα κρατά στη μνήμη του την αρρώστια που πέρασε κι αποκτά ανοσία, δηλαδή έχει ήδη τα όπλα για να την αντιμετωπίσει.
Υπάρχουν βέβαια και πολλές περιπτώσεις που ο οργανισμός δεν έχει ισχυρή άμυνα και τα μικρόβια καταφέρνουν να εγκατασταθούν στα κύτταρά του. Τότε έχουμε μια λοίμωξη , η οποία χρειάζεται την κατάλληλη θεραπεία για να καταπολεμηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου