ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΕΔΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

 Οι μεγάλες πεδιάδες είναι αποτέλεσμα εξωγενών δυνάμεων, δηλαδή του ανέμου, του νερού [ βροχή και  ποτάμια] και των διαφορών θερμοκρασίας .

Η Ευρώπη έχει σχετικά μικρές πεδινές εκτάσεις. Στα βόρεια εκτείνεται η πεδιάδα της ΡΩΣΙΑΣ, η οποία συνεχίζεται στη Βόρεια Ασία με τη ΣΙΒΗΡΙΚΗ πεδιάδα, η οποία διαρρέεται από μεγάλους ποταμούς.

 Οι μεγάλες πεδιάδες της Γης βρίσκονται γύρω από μεγάλα ποτάμια. Έτσι στην Αφρική συναντούμε την πεδιάδα του ΝΙΓΗΡΑ, στη Νότια Αμερική την πεδιάδα του ΑΜΑΖΟΝΙΟΥ, στη Βόρεια Αμερική τις πεδιάδες της ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ γύρω από τον Μισισιπή.

 Στην Ανατολική Ασία εκτείνονται οι πεδιάδες της ΚΙΝΑΣ, ενώ στην Αυστραλία έχουμε τη μικρή πεδιάδα του ΜΑΡΕΪ ΝΤΑΡΛΙΝΓΚ.

Από την αρχαιότητα οι μεγάλοι πολιτισμοί αναπτύχθηκαν κυρίως σε πεδινές περιοχές.  Στην Αίγυπτο , ο αιγυπτιακός πολιτισμός στηρίχτηκε οικονομικά στην παραγωγή αγαθών από την πεδιάδα του Νείλου.

Στη Μέση Ανατολή ο πολιτισμός των Βαβυλωνίων και των Ασσυρίων αναπτύχθηκε στις πεδιάδες του  Τίγρη και του Ευφράτη.

Στην αρχαία Ελλάδα ο Μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε σε μικρότερες πεδινές περιοχές , που όμως ήταν κοντά στη θάλασσα και διευκόλυνε το εμπόριο.

Στην Ασία ο κινεζικός πολιτισμός αναπτύχθηκε στην πεδιάδα του Κίτρινου ποταμού.

Στην Αμερική οι άνθρωποι εκμεταλλεύτηκαν τις πεδιάδες που σχηματίστηκαν ανάμεσα στις οροσειρές και στη βόρεια αναπτύχθηκαν οι πολιτισμοί των Μάγιας και των Αζτέκων, ενώ στη νότια των Ίνκας.