Καλημέρα για να ξαναθυμηθούμε τα παραθετικά των επιθέτων.
Ξέρουμε ότι τα επίθετα είναι τα μέρη του λόγου που δίνουν μια ιδιότητα ή ένα χαρακτηριστικό στα ουσιαστικά που πάντοτε συνοδεύουν.
π.χ Τα ελληνικά δάση κινδυνεύουν από ασυνείδητους εμπρηστές.
Εδώ έχουμε 2 επίθετα τη λέξη ελληνικά και τη λέξη ασυνείδητους, παρατηρούμε ότι και τα 2 είναι στην ίδια πτώση και στον ίδιο αριθμό με τα ουσιαστικά που συνοδεύουν .
Καμιά φορά δεν υπάρχει ουσιαστικό δίπλα στο επίθετο, αυτό όμως εύκολα εννοείται
π.χ Οι ηλικιωμένοι [ άνθρωποι] πρέπει να ξεκουράζονται.
Τα επίθετα έχουν συνήθως 3 γένη ο ελληνικός- η ελληνική- το ελληνικό. Υπάρχουν όμως και επίθετα που το αρσενικό και το θηλυκό είναι το ίδιο και αλλάζει μόνο το ουδέτερο, αυτά τα λέμε δικατάληκτα. π.χ ο διεθνής- η διεθνής- το διεθνές.
Τα επίθετα λοιπόν, εκτός από το να δίνουν μια ιδιότητα στα ουσιαστικά, ομορφαίνουν το κείμενο , το κάνουν πιο ενδιαφέρον και βοηθάνε στις περιγραφές . Αυτά τα επίθετα λέμε ότι είναι στο θετικό βαθμό.
Πολλές φορές τα επίθετα χρησιμοποιούνται και για να συγκρίνουμε δυο ή περισσότερα ουσιαστικά του ίδιου είδους. π.χ Το αεροπλάνο φτάνει πιο γρήγορα [ ή γρηγορότερα] από το τρένο.
Τα επίθετα αυτά λέμε ότι είναι στο συγκριτικό βαθμό και παίρνουν κατάληξη -οτερος-οτερη-οτερη ή ύτερος-ύτερη - ύτερο.
Υπάρχουν και φορές που θέλουμε να συγκρίνουμε όλα τα ουσιαστικά του ίδιου είδους . Τότε χρησιμοποιούμε την κατάληξη -ότατος-ότατη -ότατο ή ύτατος- -ύτατη- ύτατο. Τότε λέμε ότι το επίθετο βρίσκεται στον υπερθετικό βαθμό.
π.χ Ο σεισμός στον Ειρηνικό ήταν εντονότατος.
Ο συγκριτικός και ο υπερθετικός βαθμός λέγονται παραθετικά των επιθέτων. Μπορούν να σχηματιστούν με μια λέξη [ μονολεκτικά] ή με περισσότερες [ περιφραστικά]
η συνέχεια αργότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου