Ανάκλαση του ήχου είναι η αλλαγή της κατεύθυνσης των ηχητικών κυμάτων όταν πέσουν πάνω σε μια λεία και γυαλιστερή επιφάνεια.
Στην ανάκλαση του ήχου οφείλονται δύο φαινόμενα : η ηχώ και η αντήχηση
Η ηχώ ή αντίλαλος είναι η επανάληψη του ήχου. Πολλές φορές όταν βρισκόμαστε σ'εναν ανοικτό χώρο με βουνά τριγύρω ακούμε τη φωνή μας δύο ή και περισσότερες φορές.
Για να συμβεί αυτό πρέπει το εμπόδιο που υπάρχει μπροστά μας [ βράχος, τοίχος κλπ ] πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον 17 μέτρα μακριά μας.
Πώς ακριβώς γίνεται αυτό;
Ο εγκέφαλός μας για να ξεχωρίσει δύο διαφορετικούς ήχους πρέπει να περάσει 1/10 του δευτερολέπτου.
Ξέρουμε ότι ο ήχος στον αέρα τρέχει με ταχύτητα 340 μ το δευτερόλεπτο. Αν λοιπόν το εμπόδιο είναι 17 μέτρα μακριά από μας κάνει για να πάει και να γυρίσει διανύει 17+17=34 μέτρα . Την απόσταση αυτή την κάνει σε 34:340= 1/10 του δευτερολέπτου. Έτσι έχει προλάβει να σβήσει ο πρώτος ήχος στ' αυτιά μας κι έρχεται ο δεύτερος. Αν η απόσταση είναι μικρότερη από 17 μέτρα δεν ακούμε 2 ήχους , αλλά έναν πιο ενισχυμένο [ αυτό συμβαίνει σ' ένα άδειο δωμάτιο]. Το φαινόμενο αυτό λέγεται αντήχηση
Κάποια ζώα όπως η νυχτερίδα και το δελφίνι που δεν βλέπουν πολύ καλά χρησιμοποιούν τους ήχους για να αντιλαμβάνονται τα εμπόδια. Εκπέμπουν υπέρηχους [ εμείς δεν τους ακούμε] που χτυπούν πάνω σ' ένα εμπόδιο, ανακλώνται κι έρχονται πάλι σ' αυτά.
Απορρόφηση του ήχου.
Αν τα ηχητικά κύματα συναντήσουν ένα μαλακό υλικό ή ένα υλικό που έχει πόρους, τότε ένα μεγάλο μέρος τους απορροφάται από αυτά τα υλικά. Τέτοια υλικά είναι το σφουγγάρι, ο υαλοβάμβακας,,το φελιζόλ, τα υφάσματα, τα χαλιά κλπ. Πόρους έχουν και τα φύλλα των δέντρων γι' αυτό και σ' ένα δάσος οι ήχοι δεν είναι τόσο έντονοι.
Όλα αυτά τα υλικά λέγονται ηχομονωτικά και τα χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να μειώσουμε τους ήχους [ σε κινηματογράφους, θέατρα, ωδεία κλπ]
*** αυτά είναι τα επόμενα μαθήματα φυσικής δεν έχουμε να τα μάθουμε για αύριο